- ΤαξινόμησηΠροεπιλεγμένη
Όνομα φωτογραφίας, A → Z
Όνομα φωτογραφίας, Z → A
Ημέρα δημιουργίας, νεότερη → παλαιότερη
Ημέρα δημιουργίας, παλαιότερη → νεότερη
Ημέρα καταχώρησης, πρόσφατη → παλαιότερη
Ημέρα καταχώρησης, παλαιότερη → πρόσφατη
Βαθμολογία κατάταξης, υψηλή → χαμηλή
Βαθμολογία κατάταξης, χαμηλή → υψηλή
Επισκέψεις, περισσότερες → λιγότερες
✔ Επισκέψεις, λιγότερες → περισσότερες - ΓλώσσαAfrikaans Argentina AzÉrbaycanca
á¥áá áá£áá Äesky Ãslenska
áá¶áá¶ááááá à¤à¥à¤à¤à¤£à¥ বাà¦à¦²à¦¾
தமிழ௠à²à²¨à³à²¨à²¡ ภาษาà¹à¸à¸¢
ä¸æ (ç¹é«) ä¸æ (é¦æ¸¯) Bahasa Indonesia
Brasil Brezhoneg CatalÃ
ç®ä½ä¸æ Dansk Deutsch
Dhivehi English English
English Español Esperanto
Estonian Finnish Français
Français Gaeilge Galego
Hrvatski Italiano Îλληνικά
íêµì´ LatvieÅ¡u Lëtzebuergesch
Lietuviu Magyar Malay
Nederlands Norwegian nynorsk Norwegian
Polski Português RomânÄ
Slovenšcina Slovensky Srpski
Svenska Türkçe Tiếng Viá»t
Ù¾Ø§Ø±Ø³Û æ¥æ¬èª ÐÑлгаÑÑки
ÐакедонÑки Ðонгол Ð ÑÑÑкий
СÑпÑки УкÑаÑнÑÑка ×¢×ר×ת
اÙعربÙØ© اÙعربÙØ©
Αρχική / Λευκώματα / Ετικέτες Joe Carle + Dallas 3
- ADAPT (588)
Fort Worth Star Telegram handwritten: 3-26-89 [sic] [Headline] An Easter sit-in by activists in the Federal Building [This story appears in 588 and continues on 587, but is entirely included here for ease of reading.] PHOTO (by Fort Worth Star-Telegram/ RICKY MOON): In a fairly fancy office with leather chairs and wooden bookshelves and table, a group of disabled people sit in a semi circle. On the left side of the picture is a small man (Paul Alexander) in a grey suit and small, personally adapted wheelchair; his head is back and he is kind of looking over his shoulder at some of the others in the room. Next to him in a comfy padded chair sits a man with black hair, mustache and beard (Frank Lozano) in an ADAPT no steps logo shirt. Over his head he holds a poster that says "Access not excuses DON'T APPEAL." Next to him is a man in a manaul wheelchair (Bob Kafka) who is also wearing an ADAPT no steps logo shirt, suspenders and blue jeans. Beside him is a doorway and someone is standing in the doorway, on the other side with his back to the group. On the other side of the door is a woman in a wheelchair (Kathy Gaines) with curly hair and a pink blouse; she appears to be in a wheelchair as well. She is holding a sign but you can't read it from the angle it's at. Beside her, and at the front of the picture is a man (Joe Carle) sitting in an armchair with his legs up in his wheelchair; one leg is amputed below the knee. He is wearing a vest and ADAPT T-shirt on the arm of which you can see the list of cities where ADAPT has held actions. He is holding up and looking at a poster that reads "Bush says Mainstream Disabled." Caption reads: Paul Alexander, left, and Kathy Gaines, second from right, tried to negotiate for Frank Lozano and Bob Kafka, center, and Joe Carle, right. [Headline] Disabled demand better access BY Bob GWIZDZ Fort Worth StarTelegram Four people lobbying for better access to public transportation for disabled people refused to leave the Federal Building in downtown Fort Worth last night, promising to stay until Monday. Members of the American Disabled for Accessible Public Transportation earlier in the day had demanded that a local Department of Transportation official call the White House in support of their cause. Similar actions were planned in other cities today. “We plan to stay through Easter and welcome Wilbur Hare Monday morning.“ said Bob Kafka, a community organizer with the group. “On Monday we'll decide where we go from there.“ Hare, regional manager of the Urban Mass Transportation Administration, refused the group's request that he call White House chief of staff John Sununu in support of a recent federal appeals court decision requiring wheelchair lifts on all new public buses purchased with federal money. Group members say they think the Department of Transportation will appeal the decision. ln Philadelphia, eight people were escorted from a federal building that contains the regional transportation administration office when the building closed at 5 p.m. Sieglinde Shapiro, who headed the delegation of disabled people, said she read a statement to the official in charge. The statement noted that similar meeting had been scheduled with regional directors in New York, Boston, Atlanta, Chicago, Dallas, Denver, Seattle, Washington, San Francisco, Los Angeles, Phoenix, Ariz., and Salt Lake City, she said. The Associated Press office in Dallas said it had no reports of meetings with federal officials there. The Fort Worth office of the transportation department serves the Metroplex. Shapiro said “our sources in Washington tell us that the U.S. Department of Transportation is poised to appeal” the Feb. 13 decision by the 3rd U.S. Circuit Court of Appeals. The ruling requires that every bus newly purchased with federal assistance be wheelchair accessible, and that those unable use buses be provided with adequate transportation. The Fort Worth protest began when between 20 and 30 demonstrators, many in wheelchairs, arrived at the Federal Building around 1 p.m. after assembling at nearby Burnett Park. Hare, who said he received word Wednesday that a protest was planned, asked the protesters to meet with him downstairs at the Federal Building. The demonstrators refused. “That’s how you treat the disabled separate,” Kafka said to Hare. “We want to see you on the ninth floor, in your office, like everybody else. It’s the same thing as transportation — we want access like everybody else.” After a few protesters entered the building, Federal Protective Service officers locked the doors, forcing more than half of the demonstrators to remain outside. Hare said his office would not accommodate all the protesters. He declined to say who ordered the officers to lock the doors. About 10 protesters met with Hare in his office. “I’m not calling Mr. Sununu, but if you have a message for him, I’ll do my best to get it delivered,” Hare said. “lf you’d like to make a call, then go where you conduct your business and make the call. I’m sure you’ve made your views known to (President) Bush and if you haven’t, there are better ways to do it than tying up this office all afternoon.” Hare did call the Washington headquarters of the transportation administration and said he relayed the protesters’ message to officials there. When Hare left at 4:45 p.m., his normal quitting time, four protesters decided to remain. “We weren’t anticipating Mr. Hare being so obstinate,” Kafka said. “We expected a quick reaction and a phone call. It just shows their real arrogance toward disabled people.” At 6 p.m., Casey Bowen, director of building operations with the General Services Administration, told the protesters that he would prefer they leave, but that he had no intention of forcibly removing them. But Bowen said he would not allow them to have food sent in, and he had the telephones removed from the office. “Quite frankly, our intent is not to encourage this sort of protest,” Bowen said. Reporters could not contact the protesters later in the evening and building guards declined to comment. The protesters, who had no provisions other than a couple of granola bars and soft drinks, have access to the building's snack and soft drink machines. Besides Kafka, 43, of Austin, the protesters who remained in the building last night were Joe Carle, 50, and Frank Lozano, 39, both of Dallas, and Tim Baker, 26, of Austin. Kafka has used a wheelchair since he suffered a broken neck in an auto accident 10 years ago. Carle suffers from a circulation disorder, has had part of one leg amputated and has used a wheelchair for nine years. Lozano is blind, the result of an auto accident five years ago. Baker suffers from severe cerebral palsy. Paul Alexander, a Fort Worth lawyer who uses a wheelchair, arrived late in the afternoon to try to negotiate a settlement. When it became apparent that the protesters were determined to stay, Alexander tried to arrange for permission for food delivery. Alexander said arrangements could not be made. “Us being locked up all weekend symbolizes the thousands of disabled people who are locked up in their homes," Carle said. “Will it do any good? Or will it make you look like a jackass? l don’t know the answer. I honestly don’t." Staff writer Betsy C.M. Tong contributed to this report. - ADAPT (585)
Handicapped Coloradan [Headline] These are the people who chased APTA George Florum, 47, of Colorado Springs, is a T3 para who fell out of a cherrypicker. He went to work for Atlantis and became involved with ADAPT in April of 1985. Florum has been arrested between 15 and 20 times on charges ranging from instigating a riot, blocking entrances, and chaining himself to doors and buses. "I think the disability movement has really grown," Florum said, "In April of '85 in San Antonio 15 people were willing to be arrested. Now people are standing up for their rights, and I think it's great." Joe Carle, 51, of Dallas, is a single amputee with artery problems. "I was the first to go through the training seminar," Carle said. "The second big seminar was to take on McDonald’s. Now, transportation is fairly won, but access will be a continuing battle. The disability movement can go anywhere." Rick James, 39, had encephalitis when he was two years old. Five years ago he was one of 20 people who did a "crawl on" on a bus, and three weeks later he was part of a group that got together and blocked a bus. “We will get ADA passed," James said, "and then take on any issues we feel necessary, such as health care, attendant care, the Greyhound company, housing - any of a number of issues." Cathy Thomas, 60, of Irving, Tex., has spina bifida and became involved with ADAPT - when a disability group she belonged to that was trying to get accessible transportation in Dallas asked ADAPT for help. She says, “At this point rights for disabled people are inevitable, We want to get as many buses accessible as possible. If President Bush is sincere in wanting to mainstream people with disabilities, then it's time he took the first step in getting us accessible transportation so we, too, can pursue the American dream." Rhonda Lester of Denver is the mother of Kenny Perkins, 5, who was refused access to an RTD bus in October 1987. “They viewed Kenny as a baby because of his chair," Lester said. “They wanted to board him separately from his chair-in other words, he was to be carried on. So I called Wade Blank on a Thursday and on Friday help came. Larry, George, Ken, ET and Julie blocked a bus. They let us on, we changed the policy, and I was allowed to attend a training meeting." When asked if there has been a lot of resistance to Kenny, Lester said, "Oh, yeah. People see one of ‘Jerry's Kids,' not the wheelchair I hope our actions and civil disobedience help to get full integration for my son." As to the controversial issue of children in the disability rights movement, Lester said, "As the mother of a disabled son, I feel that no one has a bigger right than myself to fight for my son's rights, although there are some who would disagree very strongly with this view. "Children need to be in the movement because it is for the children . . .the ultimate goal.” THANK YOU, ADAPT A poem by Rhonda Lester There is a little boy Very close to my heart Who is a bit different But handsome and smart. Strangers who meet him Can't get past the chair, But he goes on bravely, Not seeming to care. He's strong and he's tough- He almost has to be- But he is one of the warriors Who wants to be free. We are always standing by you, For our fight is real. We wanted you to know How grateful we feel. So thank you all clearly For all that you've done For the movement, myself, And my son. All photos in this issue by Bob Conrad. PHOTO: of George Florum looking to the side in an "ADAPT or perish" t-shirt. His dark hair is short and a trim beard and mustache outline his mouth and jaw. He looks fit and determined. PHOTO: George Cooper, an older man in a wheelchair blocks a doorway partially with another person in a manual wheelchair. Walking bureaucrats, some with badges stand behind them looking as though they want to get through. George is speaking with a woman who is looking down toward the floor. Caption: George Cooper of Dallas occupies the Federal Building. PHOTO: A small person in a manual wheelchair being pushed by a woman behind, sits at one end of some police barricades while a man in a manual chair sits at the other end. Behind the barricades a ways off is a line of police standing together. Caption: At the barricades. PHOTO: A group of people in wheelchairs is gathered at one side of the picture, a woman in a wheelchair at the back of the group holds high the ADAPT flag. Beneath it you can see Lincoln Blank and a few other protesters are clustered on the other side. The group seems to be at the entrance of a hotel type building. Caption: A large flag is unfurled. - ADAPT (266)
THE HANDICAPPED COLORADAN Vol.9, No. 5 Boulder Colorado December 1986 [This article continues in ADAPT 259, but the entire text is included here for easier reading.] PHOTO by Melanie Stengel, courtesy of UPI: A large heavy set man with no legs (Jerry Eubanks) sits in his manual wheelchair in front of a city bus. He has a determined and frustrated look on his face. Behind him and up against the front of the bus you can see another protester in a wheelchair (Greg Buchanan). On either side of Jerry is a uniformed officer, apparently unsure of how to proceed. One stands with his hand on this hip, the other officer is on Jerry's other side and is looking toward the first policeman, as if for guidance. caption reads: ARRESTING DISABLED PROTESTORS poses some unusual problems for police as these perplexed officers found out during the ADAPT Detroit demonstrations. Title: Doing hardtime in Cincy During the demonstrations at the regional convention of the American Public Transit Association (APTA) in Cincinnati this May 17 protestors were arrested. Three of them, George Cooper of Dallas, Mike Auberger of Denver, and Bob Kafka of Austin, were sentenced to 10 days in jail. Wade Blank, founder of the American Disabled for Accessible Public Transit (ADAPT), said it was the first time in the history of the movement that any disabled persons had done “hard time. ” The following is Kafka's own account of that hard time. The article is reprinted from Incitement, Vol. 2, No. 3, a newspaper published by the Texas ADAPT chapters. By BOB KAFKA Wednesday, May 21, 1986 4:30 p.m.— One by one they haul us off, seventeen in all. We go through the usual procedures: giving name, address, next of kin, all our property, a list of our medications. We sign the papers, are fingerprinted and photographed. We go into the detention center for hours of waiting while the powers that be decide what to do with us. Handicapism raises its ugly head again as judge Albanese releases six ADAPT members on their own recognizance. His reason: medical problems. The real reason: he can't understand those with CP and Frank, the one blind man, freaks him out. We become the Cincinnati Eleven. 8 p.m.—Mike Montgomery, the “head keeper" at the Hamilton County, jail, has a dilemma: eleven people in wheelchairs and not one empty bed in the infirmary. Where to put us? The decision had obviously been made to keep us together and apart from the rest of the prison population. They convert a training classroom into what looks like a hospital ward without windows. Eleven WWII hospital beds are hauled in. Two guards are stationed with us at all times and, for some reason, three from 11 p.m. to 7 a.m. The accessible bathroom is down the hall. At first we are guarded each time we go to empty our leg bags; soon they realize we are not going to try the “great escape." The starkness of our surroundings is stifling: ugly green concrete block walls, gray tiled floors, buzzing fluorescent lights, and two clocks on the walls always counting time and exactly how long we have been in jail. Thursday, May 22 6 a.m.- The room is quiet. Without windows the difference between night and day can only be separated by the morning eggs and the changing of the shifts. We are a curiosity to our keepers. Faces peer in the doorway all morning to look at "the handicaps." ll a.m.— The doctor and nurse arrive to evaluate our "conditions," We again list our medications and the daily supplies we need. Two bladder infections, two decubitus ulcers, one strained back, and many who need assistance dressing, showering and toileting. They leave saying everything will be taken care of. (This is not to be.) 3 p.m.- The social work staff arrive. They are here to make sure we are treated OK, we have access to the library, gym and telephone, and to take care of any crises. (Again, this is not to be.) 4:30 p.m.- Joni Wilkens, our attorney, comes to discuss how we will handle our cases. We decide to stay together and not plea bargain. 6 pm.- It is obvious by now that we are not going to get our proper medication. Substitutes for drugs they don't have don't work. Those needing Valium are told it can't be dispensed in a jail setting. George again asked, to no avail, for his raised toilet seat and "booties" to protect his feet from sores. Mike asked about his bowel program. The nurse and guards give us only blank looks. 10 p.m.—Lights out. The guards assist those who need it. By the time we leave many of them will make pretty good attendants. Friday, May 23 6 a.m.-Lonnie went to the hospital late last night. His decubitus started to bleed and they rushed him over around l a.m. He came back around 3 a.m. and remained in bed all day. 12 p.m.- Boredom is starting to set in. George is rolling back and forth in the halls. Bill is constantly talking, which helps to keep us awake during the day. We fill out commissary forms, but as Joe predicts, we never see the items ordered. Lunch arrives, Mike has the guard melt his spoon so he can feed himself. He makes them do it each meal. George R. again devours his food. E.T. is lying in bed shivering from his bladder infection. 2 p.m.- Joni arrives with her partner, after a long session with the Cincinnati judicial system. The judge and D.A. will accept a plea of disorderly conduct and a fine of $60 (2 days already served) for the eight who were charged with disorderly conduct. They would go free. Lonnie's charge of resisting arrest would be dropped, but there are no guarantees for Mike, George and me. 4 p.m.- The eight are released, Mike, George and I receive 1O days, with credit for two served. Eight days to go. 9 p.m.- The room seems empty without the other eight ADAPT members. The guards kid about us being the hardened criminals. George continues to ask for his raised toilet seat, I for my correct medication and Mike about assistance with his bowel program. Again-no response. Saturday, May 24 7 a.m.-The library, gym, and telephone are not available on weekends and holidays. Monday is Memorial Day. We realize we will not have access to these amenities until Tuesday. Very much like a hospital stay. We also realize our medical needs will not be met; however, we continue our demands that something be done so Mike and George can get the help they need with their bowel program. Security continues to relay this to the medical staff. Medical staff continues to say it is security’s responsibility. This double think has been going on four days now, with no assistance given so far. 2 p.m.— George is beginning to have adverse effects from Valium withdrawal. Mike is having more and worse spasms because the substitute medications are not working. I have no idea if the substitute antibiotic is doing any good at all. Sunday, May 25 4 p.m.-The day passes as usual. Up at 6 a.m. with breakfast of cold eggs and boiled water that had looked at a coffee bean. After lunch our daily request for medication, supplies, and bowel program assistance is duly noted in the guard’s record book, but as usual no action. Joni and Art Wademan, a minister who has been invaluable throughout the week in Cincinnati, came about 2:30 p.m. We share our concern that if we don't get some assistance one or all of us might get very ill. They go to the supervisor and suggest that if medical is not going to act, then we should be transported to a hospital. Going to a hospital for a bowel program might seem extreme, but after five days, impaction is a real possibility. To our amazement, Mike is taken down to medical and then to the hospital. A raised toilet seat is borrowed from Good Samaritan Hospital. We are finally allowed to take our medications which are brought in from the outside. Monday, May 26 Memorial Day — a quiet day, a day for reflection. If non-disabled prisoners were prevented from relieving themselves for five days, it would be considered torture. Equality is as much a farce in jail as it is out of jail, maybe more so. Cincinnati's judicial and penal systems obviously feel it is fine to use a person's disability as a means of punishing that person. Documented omissions which place disabled people in potentially life-threatening situations don't raise an eyebrow, even from the defenders of justice or the media. Reports that the jail is well-equipped to handle our needs but that we will simply be “less than comfortable" go unchallenged. The fact that we have two people who care, who spend some time and resolve our problem, only highlights the injustice to those who do not have a Joni or an Art and must suffer because of ignorance of the needs of disabled persons. Tuesday, May 27 11:30 a.m.—-The court is two blocks from the jail. They usually transport the prisoners to the court by van for security reasons. We present a problem, since the van is inaccessible. They look to a supervisor, and after a half hour the answer comes down. Let the prisoners roll to the courthouse with a deputy sheriff guarding each of us. Babs, Tisha, Reverend McCracken, Art and Vivian (friends and family) are waiting in the hall. The guards hurry us into the courtroom. The media is out in force. As we wait, we wonder what the D.A. will do. Joni enters the room and her face is blank. Rubenstein, the D.A., is his usual arrogant self. Joni states that the six days served are both punishment and deterrent. Rubenstein surprisingly agrees, but asks the court to get our statement. Had we learned our lessons? He wants us to grandstand for the cameras and to get the judge mad at us again. Instead, we suppress the urge to yell "WE WILL RlDE" and simply state we will be returning to our homes and work. Cincinnati will be only a memory. Judge Sundeman accepts the motion to mitigate. We are free. 2 p.m.—We are sitting in Skyline Chili, a local restaurant, and talking over the last six days. Needless to say much of the talk is also about Detroit, October 5-9, our next battle with APTA. Spending six days in jail makes one think about commitment. Detroit will take commitment from us all, but . . . WE WILL RIDE! PHOTO 1: A close up of a man (Mike Auberger) with shoulder length dark hair and a short beard and mustache. He is wearing a light color sweater and shirt with a collar, and the chest strap from his wheelchair is visible. He looks very serious. Caption reads: MIKE AUBERGER Back in the slammer again. PHOTO 2: At least 4 policemen standing around a manual wheelchair in which someone (Bob Kafka) is being bent forward and something weird is happening with a pole (the picture is dark and hard to make out.) Caption reads: THE AUTHOR being arrested in L.A.